ในวันที่รู้จัก รัก

ยุคสมัยเปลี่ยนไปอะไรก็มักจะเปลี่ยนตาม ผมว่ายุคนี้ใครที่ปล่อยให้แฟนล้าสมัยมันช่างดูแย่ซะจริงๆเลย

ระดับคนอย่างผมแล้วไม่เคยพลาดที่จะอัพเกรดการแต่งตัวทุกรูปแบบแฟชั่นนำสมัยมากมายราคาไม่ใช่น้อยๆ

และเมื่อมาวางอยู่ตรงหน้าแฟนแล้วล่ะก็ไม่ยิ้มจนแก้มปริก็ให้มันรู้ไป แต่ติดตรงที่ว่าผมยังไม่มีแฟนนี่น่ะสิ

ไม่ต้องกังวลไปผมคิดว่าผมกำลังจะมีแล้วเร็วๆนี้ล่ะ ฮ่าๆๆ

ผมแอบชอบผู้หญิงอยู่คนนึงนะ น้องเค้าชื่อ  อิงค์ น่ารัก หมวยๆ ตัวเล็กๆ เวลา ยิ้ม หัวเราะ นี่นะบอกได้คำเดียวว่าเอาใจผมไปเลย

อ้อ ลืมแนะนำตัวไปครับ ผมชื่อ หนึ่ง เดอะวัน หนึ่งเดียวคนนี้ ที่เข้าใจผู้หญิงถึงแก่นแท้ แถมเอาใจเก่ง งานนี้ผมมีแฟนแน่นอน

ผมเนี่ยจีบน้อง อิงค์ มาได้สักระยะนึงแล้ว น้องเค้าก็น่าจะรู้นะว่าผม ชอบน้องเค้ามากขนาดไหนเรียกได้ว่ามีของมามัดใจไม่ได้ขาดมือเลย เวลาซื้อของมาให้นะน้องอิงค์เค้าก็จะอายๆยิ้มน้อยๆ แต่ในใจผมรู้คงจะแก้มปริเชียวล่ะและแล้ววันนี้ได้โอกาศแล้วผมมาพร้อมกับกระเป๋า หรองวิคตุย ใบใหม่ล่าสุดราคานี่ไม่ต้องถามเลย หลักหมื่นแน่นอน เอ่อ... แต่พอดีมีเพื่อนอยู่ท่าเรือให้มันสั่งจากอเมริกาอ้อมมาทางจีนเลยถูกเหลือไม่กี่พัน แหะๆ และวันนี้ล่ะวันที่ผมจะขอน้องเค้าเป็นแฟนสักที

หนึ่ง : น้องอิงค์ครับวันนี้พี่มีของมาฝากด้วยนะ น้องอิงค์ทานข้าวกลางวันรึยัง

อิงค์ : ทานแล้วค่ะพี่หนึ่งมีอะไรมาฝากอิงค์อีกแล้วเหรอ มีมาบ่อยจริงๆเกรงใจนะคะ

หนึ่ง : พี่ให้ด้วยใจนะ มีอะไรใหม่ๆก็ซื้อมาฝากถ้าอิงค์ไม่รับไว้เนี่ยพี่เสียใจแย่เลย

อิงค์ : ค่ะขอบคุณนะคะพี่หนึ่ง  

หนึ่ง : สบม. ฮ่าๆนี่เลยกระเป๋าถือใบใหม่ รุ่นนี้พึ่งออกเมื่ออาทิตย์ที่แล้วพี่ฝากเพื่อนสั่งมาให้เลยนะเนี่ย

อิงค์ : คงจะแพงน่าดูเลยนะคะ

หนึ่ง : ก็ไม่เท่าไหร่หรอกครับ สบายๆ ชอบไหมครับ

อิงค์ : ชอบสิคะแต่ว่าที่พี่ซื้อของให้อิงค์อยู่เรื่อยๆนี่ มันเยอะมากเลยนะคะแล้วแต่ละอย่างที่พี่ซื้อมาให้นี่ก็ราคาสูงๆทั้งนั้นเลย

หนึ่ง : ไม่หรอกครับเพื่อนพี่ซื้อได้ในราคาที่ไม่สูงมาก อีกอย่างของพวกนี้ช่วยทำให้น้องอิงค์น่ารักขึ้นอีกเยอะเลย พี่ก็เลยอยากซื้อมาให้น่ะ เอ่อ น้องอิงค์ครับเย็นนี้ว่างไหมพี่จะชวนไปหม่ำน้ำแข็งใสหลังมหาลัยกัน

อิงค์ : ได้เลยค่ะ บ่าย3โมงครึ่งเจอกันที่ร้านเลยนะคะ ขอบคุณสำหรับกระเป๋านะคะพี่หนึ่ง  ( ยิ้มหวานๆ )

เป็นยังไงล่ะวิธีจีบสาวของผมแบบนี้ใครไม่รักก็ให้มันรู้ไปสิ ฮ่าๆ ของง่ายๆผู้หญิงก็ต้องคู่กับของสวยๆงามๆมันเรื่องธรรมดาเข้าใจง่ายจะตาย แค่นี้ก็มัดใจน้องเค้าได้อยู่หมัดแล้ว อยากให้ถึงตอนเย็นไวๆจังโว๊ย...

15.30... เห้ย ! ถึงเวลานัดแล้ว ต้องเร่งสปีด เผื่อน้องเค้ามารอแล้ว

หนึ่ง : ( นั่นไงมารอแล้วจริงๆด้วย ) ...น้องอิงค์ครับพี่มาแล้วรอนานไหมเอ่ย

อิงค์ : พึ่งมาเองค่ะ พี่หนึ่งทานอะไรดีคะสั่งเลยๆ อิงค์สั่งไปแล้ว

หนึ่ง : ได้เลย ( บรรยากาศแบบนี้น้ำบอระเพ็ดแม่งยังหวานอ่ะ  อิอิ )

มันเป็นช่วงเวลาที่ต้องบอกว่ามีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ได้นั่งคุยกับน้องเค้าคนเดินผ่านไปผ่านมามองผมอย่างอิจฉา น้ำแข็งใสวันนี้ หวานหูดับตับไหม้ไปเลย เอาล่ะต้องยิงคำถามเปิดประเด็นสักหน่อย

หนึ่ง : น้องอิงค์ครับ น้องอิงค์ เอ่อ มีคนที่แอบชอบบ้างรึยังเอ่ย

อิงค์ : ก็ยังไม่มีเลยนะคะ เพราะที่คุยๆอยู่ก็มีแต่เพื่อนๆพี่ๆทั้งนั้นยังไม่ค่อยคิดเรื่องแบบนี้เท่าไหร่อ่ะค่ะ

หนึ่ง : เอ่อ แล้วถ้าพี่จะบอกว่าพี่ชอบน้องอิงค์นี่ น้องอิงค์จะรังเกียจไหมครับ

อิงค์ : ( ยิ้มๆ ) ไม่หรอกค่ะก็พอรู้ๆอยู่บ้างแล้วล่ะว่าพี่หนึ่งชอบอิงค์ เวลาพี่ซื้อของมาให้เพื่อนๆก็แซวตลอดเลย

หนึ่ง : ( เข้าทางเลย อิอิ ) งั้นถ้าเราจะเป็นแฟนกันได้ไหมครับ

อิงค์ : ก็พูดยากนะคะพี่ อิงค์ก็ชอบพี่นะพี่คอยดูแลเป็นห่วงอิงค์ซื้อของมาฝากตลอดเลย พี่เป็น พี่ชาย ที่ดีมากๆเลยอิงค์ยังพูดให้เพื่อนๆฟังอยู่บ่อยๆเลยค่ะ แต่อิงค์คิดกับพี่หนึ่งแค่พี่ชายจริงๆนะคะ  ( ยิ้มหวาน )

หนึ่ง : เอ่อ ในอนาคตเราคงเป็นแฟนกันได้ใช่ไหมครับ

อิงค์ : อิงค์ก็ตอบไม่ได้หรอกค่ะ แต่พี่เป็นพี่ชายที่ดีที่สุดคนนึงของอิงค์เลย นี่ก็เย็นมากแล้วงั้นเรากลับบ้านกันดีกว่าค่ะ

ก็เป็นปกติที่ผมกับน้องเค้าจะกลับบ้านด้วยกันทุกวันเพราะว่าอยู่ทางเดียวกัน แต่น้องอิงค์เค้าจะลงก่อนผมประมาณ 3ป้าย วันนี้ผมไปด้วยความเชื่อมั่นเต็มร้อย แต่ตอนนี้มันแทบไม่เหลือเลยเพราะอะไรนะ ไอ้สิ่งที่ผมหามาให้น้องเค้ามันไม่มากพอหรือว่าน้องเค้าแอบชอบใครอยู่ แต่ไม่กล้าบอกกันแน่ รู้สึกแย่มากๆเลย วันนี้ผมกับบ้านด้วยอาการเซ็งอย่างสุดๆ ผมตัดสินใจโทรปรึกษาเพื่อนสนิทคนนึง

หนึ่ง : โหล ไอ้ ปาร์ค เหรอวะกูอยากคุยอะไรกับมึงหน่อยว่ะเพื่อน ว่าแต่มึงสบายดีนะไม่ได้เจอกันนานเลย

ปาร์ค : เออ สบายดีมึงล่ะ สบายดีนะหายไปเลยนะมึง นึกยังไงโทรมาหากูวะเนี่ย

หนึ่ง : แม่ง เซ็งกูชอบน้องคนนึงที่มหาลัย น้องเค้าก็ดูเหมือนจะชอบกูนะแต่วันนี้กูขอเค้าเป็นแฟนเค้ากับปฏิเสธกูเฉยเลย

ปาร์ค : มึงก็ยังคงเจ้าบุญทุ่มเหมือนเดิมสินะ

หนึ่ง : อ่าวของอย่างนี้จะมัดใจสาวต้องทุ่มเทสิวะ สาวที่ไหนจะไม่ชอบสายเปย์วะ

ปาร์ค : แล้วทุ่มไปเป็นยังไงล่ะ ผลมันก็เห็นๆแล้วนี่หว่า

หนึ่ง : กูคงให้เค้าน้อยไปว่ะ แต่ที่ให้ไปนี่แม่งก็แพงๆทั้งนั้นเลยนะ แล้วทำไมยังแห้วอยู่วะ

ปาร์ค : คนบางคนเค้าก็ไม่ได้ชอบที่ของนะเว้ยเพื่อน แต่ที่เค้ารับไว้ส่วนนึงเค้าก็อยากได้ สิ่งของที่มันทันสมัยใครก็อยากได้ แล้วก็รับไว้ด้วยความเกรงใจซึ่งมึงคงใช้คำพูดเดิมๆ ยัดเยียด ของให้เค้าใช่ไหมล่ะ

หนึ่ง : แต่เค้ารับเค้าบอกชอบทุกครั้ง มันน่าจะรู้สึกอะไรกับกูบ้างนะไอ้พวกที่มาจีบน้องเค้านี่ไม่มีปัญญาหาอย่างกูได้สักคนหรอก

ปาร์ค : มึงต้องเข้าใจด้วยว่า ถ้ามึงขยันหาของแพงๆมาซื้อความรัก มันไม่ต่างอะไรกับไปเที่ยว อาบ อบ นวด หรอก ไม่ต้องมีเงินถึงค่ากระเป๋าที่มึงไปหามาด้วยก็ได้แฟนแล้ว

หนึ่ง : หรือน้องเค้าหลอกกู ที่จริงแล้วเค้าไม่ได้คิดอะไรกับกูแต่แรกแล้ววะ

ปาร์ค : น้องเค้าไม่ได้หลอกมึง แต่มึงหลอกตัวเอง คิดไปเองว่าของราคาแพงจะซื้อใจเค้าได้ มึงฟังกูนะคนบางคนต่อให้กระเป๋าฝังโคตรเพชรหรือรองเท้าหนังลูกวัวตายในท้องแมว ก็ไม่มีค่าอะไรเท่าการคอยดูแลเอาใจใส่หรอกว่ะ มึงเป็นคนที่เอาใจผู้หญิงเก่ง ดูแลดีมาก แต่ทำไมมึงไม่ใช้สิ่งที่มึงมีจีบสาว มึงกลับเอาเงินไปซื้อใจเค้า จะรักใครสักคนมันต้องใช้ใจ ไม่ใช่ใช้เงินไปหว่านเพื่อจะซื้อความรัก

หนึ่ง : แล้วที่กูทำนี่มันผิดหมดเลยใช่ไหมวะ กุโง่มากเลยใช่ไหม

ปาร์ค : ไม่ผิดหรอก แต่มึงแค่เข้าใจผิดในความรักเฉยๆ ถ้ามึงยังคิดว่าของแพงมัดใจคนได้จริงๆ มึงคงต้องเจอความผิดหวังแบบนี้ต่อๆไป หรือไม่ถ้าเจอคนที่เค้าคิดแบบมึงวันไหนที่มึงเงินหมดก็จบกัน

หนึ่ง : ทำไมความรักนี่มันเข้าใจยากจังวะ

ปาร์ค : มันไม่ได้เข้าใจยากหรอกว่ะหนึ่ง แต่ความรักเค้าใช้ใจคุยกัน ไม่ใช่พยายามวิ่งหาแต่ความรักอย่างเดียว

หนึ่ง : ขอบใจมากเลยว่ะเพื่อน กูคงจะต้องเปลี่ยนนิสัยตัวเองใช่ไหม แต่สำหรับคนนี้คงสายไปแล้วใช่ไหมวะ

ปาร์ค : เค้าปฏิเสธแล้วก็ต่างคนต่างไปเลยเหรอวะ

หนึ่ง : ก็ไม่หรอกแต่เค้าบอกว่าตอนนี้เค้าคิดกับกูแค่พี่ชาย ได้แค่นั้นล่ะ

ปาร์ค : มึงก็ยังดูแล ห่วงใยเค้าได้นี่หว่า  เวลามึงหาของยากเย็นแค่ไหนมึงก็ยังหามาได้แล้วกับแค่เรื่องแค่นี้มึงไม่สู้แล้วเหรอวะ วันนี้พี่ชายก็ใช่ว่าวันหน้ามึงจะเป็นอย่างอื่นไม่ได้ถ้ามึงเปลี่ยนตัวเองไม่ใช้แต่ของมามัดใจเค้าอย่างเดียว

หนึ่ง : เออว่ะ กูยังไม่เคยสู้ด้วยตัวกูเองเลย

ปาร์ค : เออ นั่นล่ะถ้ารักน้องเค้าจริงๆเรื่องแค่นี้ไม่ยากหรอกมึง

หนึ่ง : ขอบใจอีกครั้งว่ะเพื่อนยังไงอาทิตย์นี้กูขอเลี้ยงข้าวมึงสักมื้อได้ไหมวะ ไม่ได้เจอกันนานแล้ว

ปาร์ค : ได้ดิวะของฟรีใครไม่ไปก็โง่แล้ว ฮ่าๆๆๆๆ

หนึ่ง : ฮ่าๆๆ เจอกันเพื่อน

วันนี้ผมคิดว่ามันเซ็งที่สุดแล้วนะ แห้วอีกตามเคยความคิดนี้ตอนนี้ ถึงจะได้คุยกับไอ้ปาร์ค ก็ยังอยู่ในหัวนะชั่งมันเถอะไหนๆก็ไหนๆแล้วผมจะสู้ต่อไปท้อบ้างก็ชั่งหัวมัน

วันต่อมาผมก็ขึ้นรถสายเดียวกับน้องอิงค์เหมือนเดิมเหมือนทุกวัน น้องเค้าดูไม่ค่อยกล้าคุยด้วยกับผมคงคิดว่าเมื่อวานได้คำตอบไป ผมคงไม่อยากคุยกับเค้าแล้วล่ะแต่ว่าไม่ใช่อย่างนั้นเลย...

หนึ่ง : อิงค์พี่นั่งด้วยสิ

อิงค์ : ได้ค่ะ เอ่อ พี่หนึ่งเรื่องเมื่อวานอิงค์ขอโทษนะคะ

หนึ่ง : ฮ่าๆไม่ต้องเครียดหรอกพี่มีน้องสาวที่น่ารักขนาดนี้นะใครเห็นก็อิจฉากันหมดแล้ว พี่เหมือนเดิมนะอิงค์

อิงค์ : ขอบคุณนะคะที่ไม่โกรธกัน ( ยิ้มแก้มปริเลย )

มันก็แปลกนะ กระเป๋าหรูๆ รองเท้าสวยๆ หมวกแฟชั่น ต่างๆนาๆที่ผมเคยซื้อให้น้องไม่เห็นมันจะทำให้น้องอิงค์ยิ้มได้อย่างนี้เลย.... แต่วันนี้น้องอิงค์ยิ้มหวานมากๆเลยนะใจละลายอีกแล้วกู เอาว่ะสู้ต่อไป